Եւ ասէ ցնա Եղիսէ. Ո՞չ սիրտ իմ գնաց յորժամ դարձաւ այրն ի կառաց անտի ընդ առաջ քո. եւ արդ առեր զարծաթն եւ զհանդերձսն՝ ի ձիթենիս եւ յայգիս եւ յարջառս եւ յոչխարս եւ ի ծառայս եւ յաղախնայս՝՝։
Այսպէս ասէ Տէր. Դարձեալ լուիցի ի տեղւոջդ յայդմիկ զորմէ դուքդ ասէք թէ՝ Աւերակ է ի մարդոյ եւ յանասնոյ, ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի յաւերակսն՝ առ ի չգոյէ մարդկան եւ առ ի չգոյէ բնակչաց եւ առ ի չգոյէ անասնոց,
Ասա ցտունդ Իսրայելի. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ես պղծեցից զսրբութիւնս իմ, զհպարտութիւն զօրութեան ձերոյ, զցանկալիս աչաց ձերոց, եւ յորս խնայենն անձինք ձեր. ուստերքն ձեր եւ դստերք ձեր որ ի ձէնջ մնացեալ են՝ ի սուր անկցին։
Հայեցարուք ի բազում, եւ եղեւ սակաւ. եւ դուք ի ներքս ի տունս կրեցէք, եւ ես արտաքս փչեցի զայն. վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Փոխանակ զի տունդ իմ՝՝ աւեր է, եւ դուք ճեպեալ էք յիւրաքանչիւր տուն իւր։