Յայնժամ երգեաց Մովսէս եւ որդիքն Իսրայելի զօրհնութիւնս զայս Աստուծոյ, եւ ասեն. Օրհնեսցուք զՏէր, զի փառօք է փառաւորեալ. զերիվարս եւ զհեծեալս նոցա ընկէց ի ծով։
Եւ ասասցեն յաւուր յայնմիկ. Ահաւասիկ Տէր Աստուած մեր յոր յուսացեալ էաք, եւ ապրեցուսցէ զմեզ. զի սա է Տէր, եւ սպասէաք սմա. եւ ցնծասցուք եւ ուրախ եղիցուք ի փրկութեան մերում։
Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
այլ առաջի Տեառն Աստուծոյ քո կերիցես զայն, ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ Տէր Աստուած՝ իւր՝՝, դու եւ ուստր քո եւ դուստր քո, ծառայն քո եւ աղախին քո եւ եկն որ ի քաղաքս քո. եւ ուրախ լինիցիս առաջի Տեառն Աստուծոյ քո ի վերայ ամենայնի յոր մխիցես զձեռն քո։
Եւ յաղօթս եկաց Աննա եւ ասէ. Հաստատեցաւ սիրտ իմ ի Տէր, եւ բարձրացաւ եղջեւր իմ յԱստուած իմ՝՝. ընդարձակեցաւ բերան իմ ի վերայ թշնամեաց իմոց, ուրախ եղէ ի փրկութեան քում։