12 Սպառնալեօք նուազեցուցեր զերկիր, եւ բարկութեամբ զիջուսցես՝՝ զազգս։
Կերակուր տայ երկիւղածաց իւրոց. յիշեաց յաւիտենից զուխտ իւր։
Մի՛ ամաչեսցեն վասն իմ որ համբերեն քեզ, Տէր, Տէր զօրութեանց. մի՛ պատկառեսցեն վասն իմ ոյք խնդրեն զքեզ, Աստուած Իսրայելի։
Անկցին ի կողմանէ քումմէ հազարք, եւ բեւրք ընդ աջմէ քումմէ, եւ առ քեզ ինչ ոչ մերձեսցին։
Ահաւասիկ արարից զքեզ իբրեւ զանիւս նորս սղոցաձեւ կամնասայլից. կասեսցես զլերինս եւ մանրեսցես զբլուրս, եւ արասցես զնոսա իբրեւ զփոշի.
Զի այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Տուն Բաբելացւոց իբրեւ զօրան վականակ կասցի, սակաւիկ մեւս եւս, եւ հասցեն հունձք նորա։
Եւ ասէ Տէր. Ի վերայ երիցն անօրէնութեանցն Դամասկեայ, եւ ի վերայ չորիցն՝ ոչ դարձայց ի նմանէ. փոխանակ զի կտրէին զյղիս Գաղաադացւոց սղոցօք՝՝ երկաթեօք։
եւ բարկութեամբ մեծաւ բարկացեալ եմ ի վերայ ազգացն որ միանգամայն հարան ի վերայ նոցա. փոխանակ զի ես սակաւիկ ինչ բարկացեալ էի ի վերայ նոցա, եւ նոքա միանգամայն հարան ի վերայ՝՝ ի չարիս։
Եւ քակեալ ազգս եւթն յերկրին Քանանու՝ ժառանգեցոյց նոցա զերկիր նոցա իբրեւ ամս չորեքհարիւր եւ յիսուն։