6 Ո՞չ ապաքէն զայս ամենայն առակ զնմանէ առակեսցեն, եւ զնա արկցեն յերգ եւ ասասցեն. Վա՜յ որ յաճախէ անձին իւրում որ ոչ իւր իցէ, մինչեւ ցե՞րբ, ծանրացուցանէ զանուր իւր ծանրութեամբ։
եւ զճարպ բնաւ ընդէ՞ր իսկ գնէք արծաթոյ՝ եւ ոչ հացի,՝՝ եւ զվաստակս ձեր ոչ ի յագուրդ. լուարուք ինձ՝ եւ կերիջիք զբարութիւնս, եւ վայելեսցեն ի բարութեան անձինք ձեր։
Եւ առցեն ի նոցանէն անէծս ի մէջ ամենայն գերութեանն Յուդայ որ է ի Բաբելոն, եւ ասասցեն. Արասցէ զքեզ Տէր՝ որպէս արար Սեդեկեայ եւ Աքիաբայ, զորս տապակեաց արքայն Բաբելացւոց ի հուր։
Ի բարկութենէ Տեառն մի՛ բնակեսցի, այլ եղիցի յապականութիւն առ հասարակ. եւ ամենայն որ անցանիցէ ընդ Բաբելոն՝ տրտմեսցի, եւ շչեսցէ ի վերայ ամենայն հարուածոց նորա։
Յաւուր յայնմիկ առից ի վերայ ձեր առակ. ողբասցեն ողբս ձայնիւ, եւ ասասցեն. Թշուառութեամբ թշուառացաք։ Մասն ժողովրդեան իմոյ լարով չափեցաւ, եւ ոչ ոք էր որ արգելոյր զնա դարձուցանել. անդք մեր բաժանեցան՝՝։
Եւ եղեւ Հոգի Աստուծոյ ի վերայ նորա եւ՝՝ ամբարձեալ զառակս իւր ասէ. Ի Միջագետաց կոչեաց զիս Բաղակ արքայ Մովաբացւոց, ի լերանցն արեւելից, եւ ասէ. Եկ նզովեա դու ինձ զՅակոբ, եւ եկ անէծ ինձ զԻսրայէլ։