20 Այլ Տէր ի տաճարի սրբութեան իւրոյ, եւ երկիցէ՝՝ յերեսաց նորա ամենայն երկիր։
Միթէ մատեա՞ն կամ դպի՞ր մերձ կայցէ առ իս, զի զմարդկան գրեալ լռեցուցից։
Սատակէ Տէր զամենայն շրթունս նենգաւորս եւ զլեզուս մեծաբանս,
Զի՞նչ տաց տրիտուր Տեառն, ընդ ամենայնի զոր եւ ետ ինձ։
Իշխանք ժողովրդոց ժողովեցան առ Աստուած Աբրահամու, զի Աստուծոյ զօրութիւնք յերկրէ յոյժ համբարձան։՝՝
Նորոգեցարուք առ իս կղզիք. զի իշխանք նորոգեսցին զօրութեամբ, մերձեսցին՝ խօսեսցին միանգամայն, եւ ապա զիրաւունս պատմեսցեն։՝՝
Եւ եղեւ յամին յորում մեռաւ Ոզիա արքայ, տեսի զՏէր նստեալ յաթոռ բարձրութեան եւ վերացելոյ. եւ լի էր տունն փառօք նորա։
Այսպէս ասէ Տէր. Երկինք աթոռ իմ են, եւ երկիր պատուանդան ոտից իմոց. որպիսի՞ տուն շինիցէք ինձ, ասէ Տէր, կամ որպիսի՞ ինչ իցէ այն տեղի հանգստեան իմոյ.
Ձայն բարբառոյ ի քաղաքէ, ձայն ի տաճարէ, ձայն Տեառն որ հատուցանէ զհատուցումն հակառակորդաց։
Ընկեցեր զիս ի խորս սրտից ծովու, եւ գետք պաշարեցին զիս. ամենայն զբօսանք քո եւ ալիք քո անցին ի վերայ իմ։
Իջի յերկիր, որոյ նիգք իւր աղխք յաւիտենից. ելցեն յապականութենէ կեանք իմ։
Լուարուք, ժողովուրդք ամենայն, եւ ունկն դիցէ երկիր եւ ամենայն բնակիչք նորա. եւ եղիցի Տէր Աստուած ի միջի ձերում ի վկայութիւն, Տէր ի տանէ սրբոյ իւրմէ։
Աղօթք Ամբակումայ մարգարէի երգով։
Երկերուք յերեսաց Տեառն Աստուծոյ. զի մերձ է օր Տեառն. զի պատրաստեաց Տէր զզոհս իւր, եւ հրաւիրեաց զկոչնականս իւր։
եւ երկիցէ ամենայն մարմին յերեսաց Տեառն, զի զարթուցեալ է յամպոց սրբոց իւրոց։՝՝