17 Զի ամպարշտութիւն Լիբանանու ծածկեսցէ զքեզ եւ թշուառութիւն գազանաց զարհուրեցուսցէ զքեզ՝ վասն արեանց մարդկան եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա։
Այր որ զմահապարտ յերաշխի առնու, փախստական լինի եւ ոչ ի հաստատութեան։ Խրատեա զորդի քո, եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում, եւ ոչ հնազանդեսցի ազգի անօրինի։՝՝
Ի բազմութենէ վաճառաց քոց լցեր զշտեմարանս քո անիրաւութեամբք, մեղար եւ վիրաւորեցար. ի լեռնէն Աստուծոյ իջոյց զքեզ քերովբն՝՝ վարսաւոր, ի միջոյ հրեղէն վիմացն։
Ի ձայնէ կործանման նորա դղրդեցան ազգք՝՝, յորժամ իջուցի զնա ի դժոխս ընդ իջեալսն ի գուբ. եւ մխիթարեցին զնա ի սանդարամետսն ամենայն ծառք փափկութեան, եւ՝՝ ընտիր ընտիր գեղեցիկքն Լիբանանու որ էին ջրարբիք։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ բղխեսցեն լերինք զքաղցրութիւն, եւ բլուրք յորդեսցեն զկաթն, եւ ամենայն աղբեւրք Յուդայ բղխեսցեն ջուրս. եւ աղբեւր ի տանէ Տեառն ելցէ, եւ արբուսցէ զձորն վիճակաց։
Զի դու կողոպտեցեր զազգս բազումս, եւ զքեզ կողոպտեսցեն ամենայն մնացորդք ժողովրդոց՝ վասն արեանց մարդկան, եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա։