Որ առաքէր պատարագս ընդ ծով, եւ թուղթս մագաղաթեայս՝՝ ի վերայ ջուրցն մկանանց. զի երթիցեն՝՝ հրեշտակք երագունք յազգ հպարտացեալ, յազգ օտար եւ ի չար. զի ոչ եւս ոք իցէ քան զնա անդր, յազգ անյոյս եւ ի կոխեալ։
Ի ժամանակի յայնմիկ մատչիցին պատարագք Տեառն զօրութեանց ի նեղեալ եւ ի խոնարհ ժողովրդենէ, եւ ի մեծէ ժողովրդենէ յայնմհետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց. ազգ յուսացեալ եւ կոխեալ՝ որ է ի կողմն գետոյ աշխարհի նորա,՝՝ ի տեղւոջ ուր անուն Տեառն զօրութեանց կոչեցաւ ի վերայ լերինն Սիոնի։
Այս քաղաք վրիժագործ բնակեալ յուսով՝՝, որ ասէր ի սրտի իւրում. Ես եմ, եւ ոչ եւս ոք իցէ յետ իմ. զիա՞րդ եղեւ յապականութիւն եւ ճարակ գազանաց. ամենայն որ անցանիցէ ընդ նա՝ շչեսցէ եւ շարժեսցէ զգլուխ իւր։