7 Եւ եմուտ Նոյ եւ որդիք իւր եւ կին նորա եւ կանայք որդւոց նորա ընդ նմա ի տապանն վասն ջուրցն հեղեղի։
Եւ եդից զուխտ իմ ընդ քեզ. եւ մտցես ի տապանն դու եւ որդիք քո եւ կին քո եւ կանայք որդւոց քոց ընդ քեզ։
Եւ ասէ Տէր Աստուած ցՆոյ. Մուտ դու եւ ամենայն տուն քո ի տապանդ. զի զքեզ տեսի արդար առաջի իմ յազգիդ յայդմիկ։
Խորագիտի տեսեալ զչարագործն պատժեալ՝ հաստատութեամբ խրատէ զանձն, եւ անմտաց անցեալ առ նոքօք վնասեցան։
Զի որպէս էին յաւուրսն որ յառաջ քան զջրհեղեղն, ուտէին եւ ըմպէին, կանայս առնէին եւ արանց լինէին, մինչեւ յօրն յորում եմուտ Նոյ ի տապանն,
Ուտէին, ըմպէին, կանայս առնէին եւ արանց լինէին, մինչեւ յօրն յորում եմուտ Նոյ ի տապանն, եւ եկն ջրհեղեղն եւ կորոյս զամենեսին։
Հաւատովք առեալ հրաման Նոյի վասն չեւ եւս երեւելեացն, զահի հարեալ կազմէր զտապանն ի փրկութիւն տան իւրոյ, որով դատեցաւ զաշխարհ, եւ հաւատոցն արդարութեան եղեւ ժառանգաւոր։
զի երկու անփոփոխելի իրօքն որովք անհնար իցէ ստել Աստուծոյ՝ հաստատուն մխիթարութիւն ունիցիմք, որք ապաստան եղեաք բուռն հարկանել զհանդերձեալ յուսոյն.
երբեմն ապստամբելոցն, յորժամ ներէր նոցա Աստուծոյ երկայնմտութիւնն յաւուրս Նոյի յորս տապանն կազմէր, յորս նուազունք, այսինքն՝ ոգիք իբրեւ ութ, ապրեցան ի ջրոյն.
նա՝ եւ ոչ ի սկզբանն աշխարհի խնայեաց. բայց զութերորդն զՆոյ, զարդարութեանն քարոզ, պահեաց ի ջրհեղեղէ աշխարհի ամբարշտելոցն ածեալ.