Եւ ասէ Ռեբեկա ցԻսահակ. Ձանձրացեալ է անձն իմ ի դստերաց որդւոց Քետայ. եթէ առնուցու Յակոբ կին ի դստերաց անտի Քետայ, ի դստերաց երկրիս այսորիկ, եւ ընդէ՞ր իցէ ինձ կեալ։
Եւ եղեւ ընդ երեկս եւ յարեաւ Դաւիթ յանկողնէ իւրմէ, եւ զգնայր ի վերայ տանեաց տան թագաւորին. եւ ետես ի տանեացն կին մի լուացեալ, եւ կինն գեղեցիկ տեսլեամբ յոյժ։
Եւ արդ մի՛ առնուցուս ի դստերաց նոցա կանայս որդւոց քոց, եւ զդստերս քո մի՛ տացես կանայս որդւոց նոցա, եւ մի՛ խնդրեսցես առնել խաղաղութիւն ընդ նոսա զամենայն ժամանակս. եւ եղիջիր դու զօրաւոր ուտել զբարութիւն երկրին, եւ ժառանգեսցեն որդիք քո զերկիրն զայն յաւիտեանս ժամանակաց։
Եւ առնուցուս ի դստերաց նոցա ուստերաց քոց, եւ ի դստերաց քոց տացես ուստերաց նոցա, եւ պոռնկիցին դստերք քո զկնի նոցա՝՝, եւ պոռնկեցուցանիցեն զուստերս քո զկնի դիցն իւրեանց։
Եւ ոչ այլ ոք արար, եւ հատոր ոգւոյ նորա է։ Եւ ասացէք թէ՝ Զի՞նչ այլ ինչ խնդրէ Աստուած՝ եթէ ոչ զաւակ.՝՝ զգուշացարուք յոգիս ձեր, եւ զկին մանկութեան քո մի՛ թողուր։
Եթէ ոք սիրէ զաշխարհ, ոչ է ի նմա սէր Հօր, զի ամենայն որ ինչ յաշխարհի է՝ ցանկութիւն է մարմնոյ եւ ցանկութիւն է աչաց եւ ամբարտաւանութիւն աստի կենացս, որ չէ առ ի Հօրէ, այլ յաշխարհէ աստի է։