18 Եւ եդից զուխտ իմ ընդ քեզ. եւ մտցես ի տապանն դու եւ որդիք քո եւ կին քո եւ կանայք որդւոց քոց ընդ քեզ։
Բայց զուխտ իմ հաստատեցից ընդ Իսահակայ՝ զոր ծնցի քեզ Սառա ի ժամանակի յայսմիկ ի միւսում տարւոջ։
Եւ իմ ահաւադիկ ուխտ ընդ քեզ. եւ եղիցես հայր բազմութեան ազգաց։
Եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ի մէջ զաւակի քո յետ քո յազգս իւրեանց յուխտ յաւիտենական, լինել քեզ Աստուած եւ զաւակի քում յետ քո։
Եւ ասէ Տէր Աստուած ցՆոյ. Մուտ դու եւ ամենայն տուն քո ի տապանդ. զի զքեզ տեսի արդար առաջի իմ յազգիդ յայդմիկ։
Յաւուր յայնմիկ եմուտ Նոյ, Սէմ, Քամ, Յաբեթ, որդիք Նոյի, եւ կին Նոյի, եւ երեք կանայք որդւոց նորա ընդ նմա ի տապան անդր։
Եւ եմուտ Նոյ եւ որդիք իւր եւ կին նորա եւ կանայք որդւոց նորա ընդ նմա ի տապանն վասն ջուրցն հեղեղի։
Գնա, ժողովուրդ իմ, մուտ ի շտեմարանս քո, փակեա զդուրս քո, թաքիր առ ժամանակ մի, մինչեւ անցցէ բարկութիւն Տեառն։
Հաւատովք առեալ հրաման Նոյի վասն չեւ եւս երեւելեացն, զահի հարեալ կազմէր զտապանն ի փրկութիւն տան իւրոյ, որով դատեցաւ զաշխարհ, եւ հաւատոցն արդարութեան եղեւ ժառանգաւոր։
երբեմն ապստամբելոցն, յորժամ ներէր նոցա Աստուծոյ երկայնմտութիւնն յաւուրս Նոյի յորս տապանն կազմէր, յորս նուազունք, այսինքն՝ ոգիք իբրեւ ութ, ապրեցան ի ջրոյն.
նա՝ եւ ոչ ի սկզբանն աշխարհի խնայեաց. բայց զութերորդն զՆոյ, զարդարութեանն քարոզ, պահեաց ի ջրհեղեղէ աշխարհի ամբարշտելոցն ածեալ.