5 Հայր իմ երդմնեցոյց զիս եւ ասէ. Ահաւասիկ ես մեռանիմ. ի շիրմի անդ զոր փորեցի ես ինձ յերկրին Քանանացւոց, անդ թաղեսցես զիս. արդ ելեալ թաղեցից զհայրն իմ, եւ եկից։
Եւ խօսեցաւ Յովսէփ ընդ եղբարս իւր եւ ասէ. Ես աւասիկ մեռանիմ. այցելութեամբ այց արասցէ ձեզ Աստուած, եւ հանցէ զձեզ յերկրէս յայսմանէ յերկիրն զոր երդուաւ Աստուած տալ հարցն մերոց Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ։
Եւ թաղեցին զնա ի շիրմին զոր փորեաց իւր ի քաղաքին Դաւթի, եւ ընկողմանեցուցին զնա ի գահոյսն, եւ լցին խնկովք եւ ազգի ազգի իւղովք իւղեփեցաց, եւ արարին նմա յուղարկութիւն մեծ՝՝ յոյժ։
եւ ի բարձունս հայեսցին՝՝, եւ ապշութիւն ի ճանապարհին. եւ ծաղկեսցի նշին, եւ թանձրասցի մարախն, եւ տարածեսցի կապարն. զի գնաց մարդ ի տուն իւր յաւիտենից, եւ շուրջ եղեն կոծօղք ի հրապարակս։
Եթէ ծնցի այր հարեւր, եւ ամս բազումս կեցցէ, եւ եւս բազում եղիցին աւուրք ամաց նորա, եւ անձն նորա ոչ յագեսցի ի բարեաց անտի, եւ գերեզման եւս ոչ գտցի նմա, ես ասացի թէ լաւ է քան զնա վիժածն.
Եւ ասէ Սաւուղ ցՅովնաթան. Պատմեա ինձ զի՞նչ արարեր։ Եւ պատմեաց նմա Յովնաթան եւ ասէ. Ճաշակելով ճաշակեցի ծայրիւ գաւազանին որ ի ձեռին իմում սակաւ մի մեղր, եւ ահա մեռանիմ ես։