4 Եւ իբրեւ անցին աւուրք սգոյն, խօսեցաւ Յովսէփ ընդ իշխանսն փարաւոնի եւ ասէ. Եթէ գտի շնորհս առաջի ձեր, խօսեցարուք ընդ փարաւոնի եւ ասացէք.
եւ ասէ. Տէր, եթէ գտի շնորհս առաջի քո, մի՛ զանց առներ ի ծառայէ քումմէ։
Եւ լցան նորա աւուրք քառասուն, զի այնպէս թուէին աւուրք թաղելոց. եւ սուգ առ վասն նորա Եգիպտոս աւուրս եւթանասուն։
Հայր իմ երդմնեցոյց զիս եւ ասէ. Ահաւասիկ ես մեռանիմ. ի շիրմի անդ զոր փորեցի ես ինձ յերկրին Քանանացւոց, անդ թաղեսցես զիս. արդ ելեալ թաղեցից զհայրն իմ, եւ եկից։