Զի աւասիկ Տէր լսելի արար մինչեւ ի ծագս երկրի. ասացէք դստեր Սիոնի. Ահաւասիկ Փրկիչ քո հասեալ գայ եւ ունի զվարձս իւր ընդ իւր. եւ գործք իւր առաջի երեսաց իւրոց։
եւ եղիցին բռնագոյնք քան զնոսա ի վերայ նոցա, եւ իշխան դոցա ի դոցանէ ելցէ. եւ ժողովեցից զդոսա, եւ դարձցին՝՝ առ իս. զի ո՞վ է այն որ ետ զսիրտ իւր դառնալ առ Տէր, ասէ Տէր։
ապա եւ զզաւակն Յակոբայ եւ զԴաւթի ծառայի իմոյ անարգեցից, չառնուլ ի զաւակէ նորա իշխան ի վերայ զաւակին Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ. զի դարձուցից զդարձ նոցա եւ գթացայց ի նոսա։
Եւ անցցեն ընդ ծովն անձուկ, եւ հարցեն՝՝ զալիս ծովուն, եւ ցամաքեսցին ամենայն խորք գետոց. եւ բարձցի ամենայն հպարտութիւն Ասորեստանեայց, եւ իշխանութիւն Եգիպտացւոց քակեսցի։
ցուցից նմա, եւ ոչ այժմ. երանեցից՝՝, եւ ոչ ի մօտոյ. ծագեսցէ Աստղն Յակոբայ, եւ յարիցէ այր յԻսրայելէ, եւ հարցէ զիշխանս Մովաբայ, եւ առցէ աւար զամենայն որդիս Սեթայ։
Եւ յայնմանէ Պիղատոս խնդրէր արձակել զնա. եւ Հրեայքն աղաղակէին եւ ասէին. Եթէ զդա արձակես, չես բարեկամ կայսեր. ամենայն ոք որ թագաւոր կոչէ զանձն իւր, հակառակ է կայսեր։
Եւ նոքա աղաղակէին. Բարձ ի մէնջ, բարձ ի մէնջ, եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Ես զթագաւորդ ձեր ի խա՞չ հանիցեմ։ Պատասխանի ետուն քահանայապետքն. Չիք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ։
եւ զաղտն ելեալ ի միջոյ իւրմէ, եւ զծնունդն զոր ծնանիցի՝ խորովեսցէ ի նոցանէ եւ կերիցէ. եւ վասն նուազութեանն՝ յամենայնէ թաքուսցէ՝՝ յանձկութեանն եւ ի նեղութեանն, որով նեղիցէ զքեզ թշնամին յամենայն քաղաքս քո։
Եւ յորժամ եւթներորդ հրեշտակն հարկանէր զփողն, եղեւ ձայն յերկինս եւ ասէ՝՝. Եղեւ թագաւորութիւն ամենայն տիեզերաց Տեառն մերոյ եւ Քրիստոսի իւրոյ. եւ թագաւորեսցէ ի վերայ ամենայնի՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից։