3 Եւ ասէ Յակոբ ցՅովսէփ. Աստուած իմ երեւեցաւ ինձ ի Լուզ, յերկրին Քանանացւոց. օրհնեաց զիս.
Եւ եղեւ Աբրամ ամաց իննսուն եւ ինունց. եւ երեւեցաւ Տէր Աստուած Աբրամու եւ ասէ ցնա. Ես եմ Աստուած քո. հաճոյ լեր՝՝ առաջի իմ, եւ լեր անարատ։
Եւ աճեցուցից զքեզ յոյժ, եւ եդից զքեզ յազգս. եւ թագաւորք ի քէն ելցեն։
Եւ Աստուած իմ օրհնեսցէ զքեզ, եւ աճեցուսցէ զքեզ եւ բազմացուսցէ զքեզ, եւ եղիցես ի ժողովս ազգաց։
Ազդ եղեւ Յակոբայ եւ ասեն. Ահա որդի քո Յովսէփ գայ առ քեզ։ Եւ զօրացաւ Իսրայէլ եւ նստաւ ի մահիճս։
յԱստուծոյ հօրն քո, եւ օգնեաց քեզ Աստուած իմ, եւ օրհնեաց զքեզ օրհնութիւն երկնից ի վերուստ, եւ զօրհնութիւն երկրի՝ լի ամենայնիւ. վասն օրհնութեանց ստեանց եւ արգանդի։
եւ երեւեցայ Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ. Աստուած նոցա եմ, եւ անուն իմ՝ Տէր, եւ ոչ յայտնեցի նոցա։՝՝
Եւ ժուժկալեաց ընդ հրեշտակին եւ զօրացաւ. լացին եւ խնդրեցին զիս, եւ ի տան իմում գտին զիս. անդ պատմեցաւ նոցա.
եւ ունէր զփառս Աստուծոյ. եւ էր ի նմա լուսաւորութիւն նմանեալ ականց պատուականաց քար յասպիս սառնատեսակ եւ կենդանի՝՝։
Եւ բանակեցան տունն Իսրայելի ի Բեթէլ՝՝. եւ անուն քաղաքին էր յառաջ Լուզա։