Եւ անկաւ Յովաբ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր եւ երկիր եպագ նմա, եւ օրհնեաց զարքայ։ Եւ ասէ Յովաբ. Այսօր գիտաց ծառայ քո եթէ գտի շնորհս յաչս քո, տէր իմ արքայ, զի արար տէր իմ արքայ զբան ծառայի իւրոյ։
եւ առաքեաց Թովու զԵդդուրա զորդի իւր առ արքայ Դաւիթ՝ հարցանել զխաղաղութենէ նորա. եւ օրհնեաց զնա՝ փոխանակ զի սատակեաց զԱդրաազար՝՝. (զի այր գոռ պատերազմաւ էր նա ընդ Թովայ) եւ հակառակ կայր նմա Ադրաազար.՝՝ եւ ի ձեռս նորա էին անօթք ոսկեղէնք եւ արծաթեղէնք եւ անօթք պղնձիք։
եւ մտին ծառայքն արքայի օրհնել զտէր մեր զարքայ Դաւիթ եւ ասեն. Մեծացուսցէ Աստուած զանուն Սողոմոնի որդւոյ քո քան զանուն քո, եւ մեծացուսցէ զաթոռ նորա քան զաթոռ քո։ Եւ երկիր եպագ արքայ յանկողնէ իւրմէ։
Եւ յաւուրն ութերորդի արձակեաց զժողովուրդսն. եւ օրհնեցին զարքայ եւ գնացին իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս իւրեանց, խնդութեամբ եւ սրտիւ զուարթութեամբ ի վերայ ամենայն բարեացն զոր արար Տէր ծառայի իւրում Դաւթի՝ եւ Իսրայելի ժողովրդեան իւրում։
Եւ ասէ Եղիսէ ցԳէեզի. Ած գօտի ընդ մէջ քո, եւ առ զցուպդ իմ ի ձեռին քո եւ երթ. եւ եթէ գտանիցես զայր ոք՝ մի՛ օրհնեսցես զնա, եւ եթէ օրհնեսցէ զքեզ այր ոք՝ մի՛ տացես նմա պատասխանի. եւ դիցես զցուպդ իմ ի վերայ երեսաց մանկանն։