17 Եւ ածին զանասունս առ Յովսէփ, եւ ետ նոցա Յովսէփ հաց փոխանակ ձիոյ եւ փոխանակ ոչխարի եւ փոխանակ արջառոյ եւ փոխանակ իշոյ. եւ կերակրեաց զնոսա հացիւ փոխանակ ամենայն անասնոց նոցա յամին յայնմիկ։
Ել այն ամ, եւ եկին առ Յովսէփ յերկրորդ ամին եւ ասեն ցնա. Գուցէ սատակիցիմք՝՝ ի տեառնէ մերմէ. եթէ արծաթ էր՝ պակասեաց, եւ եթէ խաշինք եւ ստացուածք, առ քեզ են, տէր. եւ չէ ինչ մնացեալ մեր առաջի տեառն, բայց միայն անձինք եւ երկիրս մեր։
Վա՜յ ոյք իջանեն յԵգիպտոս վասն օգնականութեան. որ ի հեծեալս՝՝ եւ ի կառս յուսացեալ իցեն՝ թէ բազումք են, եւ բազմութիւն երիվարաց՝՝ յոյժ. եւ ոչ էին յուսացեալ ի Սուրբն Իսրայելի, եւ զԱստուած ոչ խնդրեցին։