13 Եւ կերակուր ոչ գոյր յամենայն երկրին, զի սաստկացաւ սովն յոյժ. եւ նուաղեաց երկիրն Եգիպտացւոց եւ երկիրն Քանանացւոց ի սովոյ անտի։
Եւ եղիցին կերակուրքն պահեալ երկրիս յեւթն ամս սովոյն որ լինիցին յերկրիս Եգիպտացւոց, եւ մի՛ սատակեսցի երկիրս ի սովոյ։
Եւ ասէ արքայ ցԱբդիու. Եկ շրջեսցուք ընդ երկիրդ առ ամենայն աղբերբք ջրոց եւ առ հեղեղատօք, թերեւս գտցուք խոտ եւ ապրեցուսցուք զձիս եւ զջորիս, եւ ոչ սատակեսցին յանասնոց։
Ո՞վ է այր իմաստուն՝ եւ ի միտ առցէ զայս, եւ առ ո՞ւմ բան բերանոյ Տեառն, պատմեսցէ մեզ թէ վասն է՛ր կորեաւ երկիր, լքաւ իբրեւ զանապատ առ ի չգոյէ անցաւորաց։
Գեղեցիկ՝՝ էին վիրաւորքն դիականց անկելոց ի սրոյ՝ քան զանկեալսն ի սովոյ. երթային վիրաւորք ազգք ազգք յարանց՝՝։
Եւ եկն սով յամենայն երկիրն Եգիպտոսի եւ ի Քանան, եւ էր նեղութիւն մեծ, եւ ոչ գտանէին կերակուրս հարքն մեր։