Եւ ասեն իւրաքանչիւր ցեղբայր իւր. Այո, քանզի ի մեղս եմք վասն եղբօրն մերոյ. զի արհամարհեցաք զնեղութիւն ոգւոց նորա յորժամ աղաչէրն զմեզ, եւ ոչ լուաք նմա. վասն այնորիկ եկն ի վերայ մեր այս նեղութիւն։
Եւ եղեւ ի թափելն նոցա զքուրձս իւրեանց, եւ կայր իւրաքանչիւր ուրուք ծրար արծաթոյ ի քրձի իւրեանց. եւ իբրեւ տեսին զծրարս արծաթոյ իւրեանց, ինքեանք եւ հայր իւրեանց, երկեան յոյժ։
Եւ տեսեալ արանցն եթէ տարան զնոսա ի տուն Յովսեփայ, ասեն. Վասն արծաթոյն որ դարձաւ յամանս մեր զառաջինն՝ մտանեմք մեք անդր առ ի խուզելոյ զմեզ, արկանել՝՝ ի վերայ մեր, եւ առնուլ զմեզ ի ծառայս եւ զէշս մեր։
զՄի՛ շնայցեսն, եւ Մի՛ սպանանիցես, եւ Մի՛ գողանայցես, եւ Մի՛ սուտ վկայիցես, եւ Մի՛ ցանկանայցես, եւ եթէ այլ ինչ պատուիրան է՝ յայն բան բովանդակի, եթէ Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո։