4 Եւ իբրեւ ելին ըստ քաղաքն, եւ չէին մեկնեալ ի բաց, ասէ Յովսէփ ցհազարապետն իւր. Արի՛, պնդեաց զհետ արանցն, եւ հասցես նոցա, եւ ասասցես ցնոսա. Զի՞ է զի հատուցէք չար փոխանակ բարեաց։
Եւ պատառեցին զհանդերձս իւրեանց, եւ եդին իւրաքանչիւր զբեռն իւր ի վերայ իշոյ իւրոյ, եւ դարձան ի քաղաքն։
Եւ իբրեւ առաւօտ եղեւ, արձակեցան արքն, ինքեանք եւ էշք իւրեանց։
եւ արդ աւասիկ նոքա յանդգնին գալ ի վերայ մեր, եւ հանել՝՝ զմեզ յերկրէս ժառանգութեան մերոյ զոր ետուր մեզ։
Եւ Տէր ընդ աջմէ քումմէ, խորտակեսցէ յաւուր բարկութեան զթագաւորս։
Մի՛ եկեսցէ ի վերայ մեր ոտն ամբարտաւանից, եւ ձեռք մեղաւորաց մի՛ դողացուսցեն զմեզ։
Որ հատուցանէ չար փոխանակ բարւոյ, չար ի տանէ նորա մի՛ պակասեսցէ։
Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. Բազում գործս բարիս ցուցի ձեզ ի Հօրէ իմմէ. վասն որո՞յ գործոյ ի նոցանէ քարկոծ առնէք զիս։
Եւ եղեւ իբրեւ անկան ամենայն արք պատերազմողք մեռեալք ի միջոյ ժողովրդեանն,
Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց Դաւիթ խօսել զբանս զայսոսիկ ընդ Սաւուղայ, եւ ասէ Սաւուղ. Այդ քո՞ ձայն իցէ, որդեակ իմ Դաւիթ։ Եւ ամբարձ Սաւուղ զձայն իւր եւ ելաց։