Եւ մեք ասեմք տեառն. Կայ մեր հայր ծերացեալ, եւ մանուկ մի կրտսեր, որդի ծերութեան նորա, եւ եղբայր նորա մեռաւ, եւ նա միայն մնաց մօր իւրոյ, եւ հայրն սիրէ զնա։
Եւ խռովեցաւ արքայ եւ ել ի վերնատուն դրանն եւ ելաց. եւ այսպէս ասէր ի լալ իւրում. Որդեակ իմ Աբիսողոմ, Աբիսողոմ որդեակ իմ, ո՛ տայր զմահ իմ փոխանակ քո. ես փոխանակ քո,՝՝ Աբիսողոմ որդեակ իմ, որդեակ իմ Աբիսողոմ։
Եւ ոչ յարիցէ՝՝ մարդ հալածել զքեզ, եւ խնդրել զանձն քո. եւ եղիցի անձն տեառն իմոյ ծրարեալ ի ծրարի կենաց Տեառն Աստուծոյ՝՝, եւ զանձն թշնամեաց քոց պարսաքարեսցես ի մէջ պարսատկաց։