23 Եւ ասէ ցնոսա. Խաղաղութիւն ընդ ձեզ, մի՛ երկնչիք. Աստուածն ձեր եւ հարցն ձերոց ետ ձեզ գանձս յամանս ձեր. այլ իմ զձեր արծաթն առեալ եւ հաճեալ եմ։ Եւ եհան առ նոսա զՇմաւոն։
Ասէ ցեղբարս իւր. Դարձուցաւ ինձ այսրէն արծաթն, եւ ահա աստէն կայ ի քրձի իմում։ Եւ զարմացան միտք նոցա, խռովեցան ընդ միմեանս եւ ասեն. Զի՞նչ է այս զոր արար ընդ մեզ Աստուած։
Եւ ի Մանասէէ դիմեցին առ Դաւիթ ի գալ այլազգեացն ի վերայ Սաւուղայ ի պատերազմ, եւ ոչ օգնեաց նոցա. վասն զի խորհրդիւ եղեւ զօրագլխացն այլազգեաց, որք ասացին եթէ՝ Գլխովք արանցդ այդոցիկ դառնայ դա առ տէր իւր Սաւուղ։
Եւ էր երեկոյ ի միաշաբաթւոջ աւուրն, եւ դրօք փակելովք ուր էին աշակերտքն ժողովեալ վասն ահին Հրէից, եկն Յիսուս եւ եկաց ի միջի նոցա, եւ ասէ ցնոսա. Ողջոյն ընդ ձեզ։