Իբրեւ ետես զնոսա Յովսէփ, եւ զԲենիամին եղբայր իւր՝՝, ասէ ցհազարապետ տանն իւրոյ. Տար զարսդ ի տուն, եւ զեն զենլիս եւ պատրաստեա. զի ընդ իս ուտելոց են արքդ այդոքիկ հաց ի միջօրէի։
Եւ տեսեալ արանցն եթէ տարան զնոսա ի տուն Յովսեփայ, ասեն. Վասն արծաթոյն որ դարձաւ յամանս մեր զառաջինն՝ մտանեմք մեք անդր առ ի խուզելոյ զմեզ, արկանել՝՝ ի վերայ մեր, եւ առնուլ զմեզ ի ծառայս եւ զէշս մեր։