17 Եւ եդ զնոսա ի բանտի զերիս աւուրս։
Եւ յանձն արար զնոսա դահճապետն Յովսեփայ, եւ կայր նոցա ի սպասու. եւ էին աւուրս ինչ ի բանտի անդ։
Եհարց ցներքինիսն փարաւոնի որ էին ընդ նմա ի բանտի անդ առ տեառն նորա եւ ասէ. Ընդէ՞ր տրտում են երեսք ձեր այսօր։
Բարկացաւ փարաւոն ծառայից իւրոց, եւ եդ զմեզ ի բանտի ի տան դահճապետին, զիս եւ զմատակարարն։
Եւ ժողովեսցեն զժողովս նորա ի կապանս եւ պաշարեսցեն՝՝ յամուրս. եւ յետ բազում ժամանակաց այցելութիւն եղիցի նոցա։
Եւ արկին զնա ի պահ, դատել զնա հրամանաւ Տեառն։
Մխեցին ի նոսա զձեռս իւրեանց, եւ եդին զնոսա ի բանտի մինչեւ ի վաղիւն, զի էր ընդ երեկս։
Եւ արկին զձեռս յառաքեալսն եւ եդին զնոսա հրապարակաւ ի բանտի՝՝։
Զի սոքա առ սակաւ ժամանակս ըստ կամաց իւրեանց խրատեն. իսկ նա վասն օգտի, առ ի յընդունելոյ զսրբութիւն նորա։
