17 Եւ ի վերնում խանին յամենայնէ զոր ուտէր արքայ փարաւոն՝ գործ մատակարարաց. եւ թռչունք ուտէին զնա ի խանէ անտի որ էր ի վերայ գլխոյ իմոյ։
Իբրեւ ետես մատակարարն եթէ ուղիղ մեկնեաց, ասէ ցՅովսէփ. Եւ ես տեսանէի յերազի, եւ թուէր ինձ թէ երիս խանս նաշհոյ ունէի ի գլուխ իմ։
Պատասխանի ետ Յովսէփ եւ ասէ ցնա. Այս է մեկնութիւն նորա. երեք խանքն՝ երեք աւուրք են։
Ասերայ պարարտ հաց իւր, եւ ինքն տացէ կերակուր իշխանաց։
Ի գնալն նորա ի Սիկեղակ՝ դիմեցին առ նա ի Մանասէէ, Եդնա, Յովզաբադ եւ Եղիու եւ Սաղթի, իշխանք հազարացն որք էին Մանասէի.