12 Եւ ասէ ցնա Յովսէփ. Այս է մեկնութիւն նորա. երեք ուռքն՝ երեք աւուրք են։
Եւ բաժակն փարաւոնի ի ձեռին իմում. առնուի զխաղողն եւ ճմլէի ի բաժակն փարաւոնի, եւ տայի զբաժակն ի ձեռս փարաւոնի։
Այլ եւս երեք աւուրք, եւ յիշեսցէ փարաւոն զիշխանութիւնն քո, եւ անդէն ի նմին տակառապետութեան քում կացուսցէ զքեզ՝՝. եւ տացես զբաժակն փարաւոնի ի ձեռս նորա, ըստ առաջնոյ իշխանութեանն քո՝՝ որպէս եւ էիրն տակառապետ։
Պատասխանի ետ Յովսէփ եւ ասէ ցնա. Այս է մեկնութիւն նորա. երեք խանքն՝ երեք աւուրք են։
Եւ էր անդ ընդ մեզ պատանի մի մանուկ Եբրայեցի, ծառայ դահճապետին, եւ պատմեցաք նմա, եւ մեկնեաց մեզ զերազսն մեր, առն ըստ իւրաքանչիւր երազոյ մեկնեաց։
Բանն զոր ասացի փարաւոնի՝ այն է, զոր ինչ Աստուած առնելոց է՝ եցոյց փարաւոնի։
Եւ մինչդեռ ուտէին նոքա, առ Յիսուս հաց, օրհնեաց եւ եբեկ, եւ ետ աշակերտացն եւ ասէ. Առէք, կերայք, այս է մարմին իմ։
եւ ամենեքին զնոյն զհոգեւոր ըմպելին արբին, զի ըմպէին ի հոգեւոր վիմէն որ երթայր զհետ նոցա. եւ վէմն էր ինքն Քրիստոս։
քանզի Հագարն լեառն Սինայ է յԱրաբիա, հաւասար է այսմ Երուսաղեմի, զի ծառայէ որդւովք իւրովք հանդերձ։
Պատասխանի ետ ընկերն նորա եւ ասէ. Ոչ է այն՝ եթէ ոչ սուրն Գեդէոնի որդւոյ Յովասու առն Իսրայելացւոյ. մատնեաց Տէր ի ձեռս նորա զՄադիամ եւ զամենայն բանակս։