10 Եւ յորթն երեք ուռք կանաչք յոյժ. եւ ունէր երիս ողկոյզս հասեալ, ողկոյզ խաղողոյ՝՝։
Եւ բաժակն փարաւոնի ի ձեռին իմում. առնուի զխաղողն եւ ճմլէի ի բաժակն փարաւոնի, եւ տայի զբաժակն ի ձեռս փարաւոնի։
Եւ պատմեաց տակառապետն զերազն իւր Յովսեփայ եւ ասէ. Թուէր ինձ ի տեսլեան իմում որթ մի առաջի իմ։
Հարսնն ցփեսայն ասէ. Անդ տաց զստինս իմ քեզ,՝՝ ոչ ծանեաւ անձն իմ. եդ զիս իբրեւ զկառսն Ամինադաբայ։
Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր մտին Մովսէս եւ Ահարոն՝՝ ի խորանն վկայութեան. եւ ահա դալարացաւ գաւազանն Ահարոնի ի տանն Ղեւեայ, եւ արձակեաց շառաւիղ, եւ ծաղկեաց ծաղիկ, եւ երեւեցոյց ընկոյզ։
Իբրեւ լուաւ Հերովդէս, ասէ. Զորոյ ես զգլուխն հատի զՅովհաննու, սա է նա, յարեաւ ի մեռելոց։