Եւ ասէ ցնոսա Ռուբէն. Մի՛ հեղցուք արիւն, այլ արկէք զդա ի գուբ մի յանապատի աստ, եւ ձեռն մի՛ արկանէք ի նա. զի թափեսցէ զնա ի ձեռաց նոցա, եւ հասուցանիցէ զնա առ հայր իւր։
Եւ մի՛ երկնչիք յայնցանէ որ սպանանեն զմարմին եւ զոգի ոչ կարեն սպանանել. այլ երկերուք դուք առաւել յայնմանէ որ կարողն է զոգի եւ զմարմին կորուսանել ի գեհենի։
Եւ զՄակեդա առին յաւուր յայնմիկ. եւ կոտորեցին զնա սրով սուսերի եւ զթագաւորն նորա, եւ սատակեցին զնա եւ զամենայն շնչաւոր որ ի նմա. եւ ոչ ոք մնաց ի նմանէ ապրեալ եւ փախուցեալ. եւ արար ընդ թագաւորն Մակեդայ, զոր օրինակ արար ընդ թագաւորն Երիքովի։