16 Եւ նա ասէ. Զեղբարսն իմ խնդրեմ. պատմեա ինձ ո՞ւր արածիցեն։
Եւ եգիտ զնա այր մի՝ մոլորեալ ի դաշտին. եհարց ցնա այրն եւ ասէ. Զի՞նչ խնդրես։
Եւ ասէ ցնա այրն. Բարձին աստի. եւ լուայ զի ասէին, Երթիցուք ի Դովթայիմ։ Եւ գնաց Յովսէփ զհետ եղբարց իւրոց, եւ եգիտ զնոսա ի Դովթայիմ։
Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Եթէ ոչ ծանիցես զանձն քո, գեղեցիկդ ի կանայս, ել դու զհետ գարշապարացն հօտից, եւ արածեա զուլս քո ի վրանս հովուաց։
Զի եկն Որդի մարդոյ խնդրել եւ կեցուցանել զկորուսեալն։