Եւ ես յորժամ գայի ի Միջագետաց Ասորւոց, մեռաւ մայր քո՝՝ Ռաքէլ յերկրին Քանանացւոց, ի մերձենալ ինձ յասպարէզ երկրին Քաբրաթայ, ի գալն՝՝ յԵփրաթա. եւ թաղեցի զնա յերկրի ասպարիսին՝՝. այն է Բեթղեհեմ։
Եւ դու, Բեթղեհէմ տուն Եփրաթայ՝՝, սակաւաւոր իցես լինել ի հազարաւորս Յուդայ, ի քէն ելցէ ինձ լինել իշխան Իսրայելի, եւ ելք նորա ի սկզբանէ աւուրց աշխարհի՝՝։
Յայնժամ իբրեւ ետես Հերովդէս թէ խաբեցաւ ի մոգուց անտի, բարկացաւ յոյժ. եւ առաքեաց կոտորեաց զամենայն մանկունս որ էին ի Բեթղեհեմ եւ յամենայն սահմանս նորա յերկեմենից եւ ի խոնարհ՝ ըստ ժամանակին զոր ստուգեաց ի մոգուցն։
Եւ անուն առնն Ելիմելէք, եւ անուն կնոջ նորա Նոոմին, եւ անուն երկուց որդւոց նորա Մաալոն եւ Քելլոն, Եփրաթացիք ի Բեթղեհեմէ Յուդայ. չոգան յագարակն Մովաբու, եւ անդ էին։
Պատասխանի ետ ամենայն ժողովուրդն ի դրանն եւ ասեն. Մեք եմք վկայք։ Եւ ծերքն ասեն.՝՝ Տացէ Տէր զկինն որ մտանէ ի տուն քո իբրեւ զՀռաքէլ եւ իբրեւ զԼիա, որ շինեցին երկոքին զտունն Իսրայելի, առնել զօրութիւն յԵփրաթա, եւ կոչել անուն ի Բեթղեհէմ։