7 Եկին եւ որդիքն Յակոբայ ի դաշտէ. իբրեւ լուան, ստրջացան արքն, եւ տրտմութիւն էր նոցա յոյժ. զի խայտառակութիւն արար յԻսրայելի, մտանելով առ դուստրն Յակոբայ, եւ ոչ այնպէս վճարիցի։
Եւ կոչեաց Աբիմելէք զԱբրահամ, եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գործեցեր դու զայդ ընդ մեզ. միթէ մեղա՞ք ինչ քեզ, զի ածեր ի վերայ իմ եւ ի վերայ թագաւորութեան իմոյ մեղս մեծամեծս. գործ զոր ոչ ոք գործէ՝ գործեցեր ընդ իս։
Վասն զի գործեցին զանօրէնութիւնս յԻսրայելի, եւ շնային ընդ կանայս քաղաքայնոց իւրեանց. եւ խօսէին պատգամս յանուն իմ սուտ, զոր ոչ հրամայեցի նոցա. եւ ես ինձէն իրագէտ եւ վկայ եմ, ասէ Տէր։
Ապա թէ ամենայն ժողովուրդ որդւոցն Իսրայելի անգիտանայցէ ակամայ, եւ մոռանայցի բանն յաչաց ժողովրդեանն, եւ առնիցեն ինչ մի յամենայն պատուիրանաց Տեառն որ ոչ առնիցի, եւ յանցանիցեն,
հանցեն զաղջիկն առ դուրս հօր իւրոյ, եւ քարկոծ արասցեն զնա արք քաղաքին իւրոյ եւ մեռցի. զի արար անզգամութիւն ի մէջ որդւոցն Իսրայելի, պոռնկել ի տան հօր իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի ձէնջ։
եւ որ յանդիմանեսցի ի նզովսն, այրեսցի ինքն հրով եւ ամենայն տուն իւր, եւ ամենայն ինչ որ նորա իցէ. զի անց զուխտիւն Տեառն, եւ արար անօրէնութիւն ի մէջ Իսրայելի։