31 Եւ ասեն. Իսկ զիա՞րդ զի իբրեւ զբոզ քարշեցին զքոյրն մեր։՝՝
Պատասխանի ետուն որդիքն Յակոբայ Սիւքեմայ եւ Եմովրայ հօր նորա նենգութեամբ, եւ ասեն ցնոսա՝՝, (վասն զի պղծեցին զԴինա զքոյր նոցա,)
Եւ որդիքն Յակոբայ մտին ի վերայ վիրաւորացն, եւ առին աւար զքաղաքն, յորում պղծեցին զԴինա զքոյրն նոցա։
Եւ ասէ Յակոբ ցՇմաւոն եւ ցՂեւի. Ատելի արարէք զիս, երեւել անզգամ ամենայն՝՝ բնակչաց երկրիս ի մէջ Քանանացւոց եւ Փերեզացւոց. եւ ես սակաւաւոր եմ թուով, արդ եթէ ժողովիցին ի վերայ իմ եւ հարկանիցեն զիս, սատակելով սատակիցիմ ե՛ւ ես ե՛ւ տուն իմ։
Եւ ասէ Աստուած ցՅակոբ. Արի ել ի տեղին ի Բեթէլ, եւ անդ բնակեսցես, եւ արասցես անդ սեղան Աստուծոյ որ երեւեցաւն քեզ ի փախչելն քո յերեսաց Եսաւայ եղբօր քո։
Անիծեալ սրտմտութիւն նոցա, զի յանդուգն էր. եւ ոխութիւն նոցա, զի խիստ էր. բաժանեցից զնոսա ի մէջ Յակոբայ, եւ ցրուեցից զնոսա ի մէջ Իսրայելի։
Լի է նախանձու սրտմտութիւն առն նորա, եւ ոչ խնայեսցէ յաւուր դատաստանի.