12 Յաճախեցէք յոյժ զվարձանս եւ զօժիտս, եւ տաց՝ որչափ եւ ասիցէք. եւ տուք ինձ զաղջիկն զայն կնութեան։
Եւ եհան ծառայն անօթս ոսկւոյ եւ անօթս արծաթոյ եւ հանդերձս, եւ ետ Ռեբեկայ. եւ ետ ընծայս եղբարց նորա եւ մօրն։
Եւ սիրեաց Յակոբ զՌաքէլ. եւ ասէ. Ծառայեցից քեզ եւթն ամ վասն Ռաքելայ դստեր քո կրտսերոյ։
Այս քսան ամ է ի տան քում էի. զչորեքտասան ամ փոխանակ դստերաց քոց վաստակեցի, եւ զվեց ամ ի խաշինս քո, եւ խաբեցեր զիս ի վարձս տասն բծացս՝՝։
Եւ ասէ Սիւքեմ ցհայր նորա եւ ցեղբարս նորա. Գտից շնորհս առաջի ձեր, եւ զոր ինչ ասիցէք՝ տացուք։
Պատասխանի ետուն որդիքն Յակոբայ Սիւքեմայ եւ Եմովրայ հօր նորա նենգութեամբ, եւ ասեն ցնոսա՝՝, (վասն զի պղծեցին զԴինա զքոյր նոցա,)
Եւ առաքեաց Դաւիթ առ Յեբուսթէ որդի Սաւուղայ հրեշտակս եւ ասէ. Տուր ցիս զկին իմ զՄեղքող, զոր առի ես ընդ հարեւր անթլփատութեանց այլազգեացն։
Ապա թէ տէր նորա ընդ նմա իցէ, ոչ տուժեսցի. ապա թէ ի վարձու առեալ իցէ, ընդ վարձուց իւրոց եղիցի նմա։
Եւ վարձեցայ ես ինձ հնգետասան արծաթոյ եւ քոռի միոջ գարւոյ եւ մարու միոջ գինւոյ՝՝.
Եւ նոքա ասեն ցնա. Ոչինչ ունիմք աստ բայց հինգ նկանակ եւ երկուս ձկունս։
Եւ խօսեցան ծառայքն Սաւուղայ յականջս Դաւթի ըստ ամենայն բանիցս այսոցիկ. եւ ասէ Դաւիթ. Թեթե՞ւ իցէ յաչս ձեր փեսայանալ արքայի. եւ ես այր մի տառապեալ եմ, եւ ոչ փառաւոր։