Զաչս իւր ի վեր եբարձ Յակոբ եւ ետես, Եւ ահա Եսաւ եղբայր իւր՝՝ գայր, եւ ընդ նմա արք չորեք հարեւր. եւ բաշխեաց Յակոբ զմանկունսն ի Լիա եւ յՌաքէլ, եւ յերկուս աղախնայսն։
Եւ ասէ Աննա. Եգիտ աղախին քո շնորհս առաջի քո։ Եւ գնաց կինն զճանապարհս իւր, եւ եմուտ ի վանս իւր, եւ կերաւ ընդ առն իւրում եւ խօսեցաւ՝՝, եւ երեսք իւր այլ ոչ եւս տխրեցան։