Եւ կոչեաց Գաբէս զԱստուած Իսրայելի եւ ասէ. Եթէ օրհնելով օրհնեսցես զիս, եւ յաճախեսցես զսահմանս իմ. եւ եղիցի ձեռն քո ընդ իս, եւ արասցես գիտութիւն՝ ոչ խոնարհեցուցանել զիս՝՝։ Եւ ած Ատուած ի վերայ նորա զամենայն զոր ինչ խնդրեաց։
Իբրեւ սակաւ մի անցի ըստ նոսա, գտի զոր սիրեաց անձն իմ։ Գտեալ զփեսայն ասէ.՝՝ Կալայ զնա, եւ ոչ թողի զնա, մինչեւ տարայց զնա ի տուն մօր իմոյ, եւ ի սենեակ յղացելոյն զիս։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ սիրելիք, հաստատուն եղերուք, անշարժ կացէք, առաւել լերուք ի գործ Տեառն յամենայն ժամ. գիտասջիք զի վաստակքն ձեր ոչ են ընդունայն առաջի Տեառն։
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։