22 Եւ յարուցեալ ի նմին գիշերի՝ առ զերկուս կանայսն եւ զերկուս աղախնայսն եւ զմետասան որդիս իւր, եւ անց ընդ հունն Յաբոկայ։
Եւ ասէ Յակոբ ցԼաբան. Տուր ինձ զկին իմ, լցեալ են աւուրք, զի մտից առ նա։
Եւ երթային յառաջագոյն ընծայքն քան զնա. եւ ինքն ննջեաց զայն գիշեր անդէն ի բանակին։
Եւ առ անցոյց զնոսա ընդ ձորն, եւ զամենայն ինչ որ իւր էր։
Եւ եղեւ ընդ հանել ոգւոցն, քանզի մեռաւ, կոչեաց զանուն նորա Որդի վշտաց իմոց. եւ հայրն կոչեաց զնա Բենիամին։
Բայց յերկիր որդւոցն Ամոնայ յոր ոչ մերձեցաք, զամենայն արուարձանս ձորոյն Յաբովկայ, եւ զամենայն քաղաքսն լեռնականս, որպէս՝՝ պատուիրեաց մեզ Տէր Աստուած մեր։
Եւ Ռուբենի եւ Գադայ ետու ի Գաղաադէ մինչեւ ի ձորն Առնովնայ, ընդ մէջ ձորոյն՝ սահման մինչեւ ցՅաբովկ, ձորն սահման որդւոցն Ամոնայ,
Իսկ եթէ ոք իւրոց եւ մանաւանդ ընտանեաց խնամ ոչ տանիցի, ի հաւատոցն ուրացեալ է, եւ չար եւս քան զանհաւատսն է։
զՍեհոն թագաւոր Ամովրհացւոց որ բնակեալ էր յԵսեբոն, եւ տիրէր յԱրոյերայ մինչեւ ցձորն Առնովնայ յեզերբ ձորոյն, եւ զկէսն՝՝ Գաղաադու մինչեւ ցհեղեղատն Յաբովկայ, սահմանք որդւոցն Ամոնայ,
Եւ ասէ արքայ որդւոցն Ամոնայ ցհրեշտակսն Յեփթայեայ. Ընդէ՞ր ա՛ռ Իսրայէլ զերկիր իմ յելանել իւրում յԵգիպտոսէ՝ յԱռնոնայ մինչեւ ցՅաբոկ եւ մինչեւ ցՅորդանան. եւ արդ դարձո զնա առ իս խաղաղութեամբ եւ գնացից։ Եւ դարձան հրեշտակքն առ Յեփթայէ՝՝։