47 Եւ կոչեաց զնա Լաբան Կարկառ վկայութեան՝՝. եւ Յակոբ կոչեաց զնա Կարկառ վկայ՝՝։
Եւ ասէ ցեղբարսն իւր. Կուտեցէք քարինս։ Եւ կուտեցին քարինս եւ արարին բլուր, եւ կերան եւ արբին անդ ի վերայ բլրոյն։
եւ անցին ընդ Գաղաադ, եւ ի Թաբասոն եւ յԵսթոն եւ յԱդասէ. եւ հասին ի Դան՝՝, եւ պատեցան զՍիդոնաւ։
Այսուհետեւ եւ մեք որ այսչափ շուրջ զմեւք մածեալ ունիմք զբազմութիւն վկայից, զհպարտութիւն զամենայն ի բաց ընկեսցուք եւ զմեղս կարեւորս, համբերութեամբ ընթասցուք ի պատերազմ որ առաջի կայ մեզ.
Եւ անուանեաց Յեսու զսեղանն Ռուբենի եւ զԳադայ եւ զկէս ցեղին Մանասէի եւ ասէ. Զի վկայութիւն է ի մէջ նոցա, թէ Տէր՝ Աստուած է նոցա՝՝։