27 Եւ եթէ ազդ արարեալ էր ինձ,՝՝ առաքէի զքեզ ուրախութեամբ եւ արուեստականօք թմբկաց եւ քնարաց։
Եւ առ Մարիամ մարգարէ քոյրն Ահարոնի զթմբուկն ի ձեռն իւր, եւ ելին ամենայն կանայք զհետ նորա թմբկօք եւ պարուք։
Եւ ա՛ռ Գեդէոն երեքտասան այր ի ծառայից իւրոց, եւ արար որպէս եւ խօսեցաւ ընդ նմա Տէր. եւ եղեւ իբրեւ երկեաւ ի տանէ հօր իւրոյ եւ յարանց քաղաքին առնել ի տուէ, արար գիշերի։
Պատասխանի ետ Յակոբ եւ ասէ ցԼաբան. Քանզի երկեայ. ասացի թէ գուցէ հանիցես զդստերս քո յինէն, եւ զամենայն ինչ զիմ։
Եւ անուն եղբօր նորա Յովբաղ. նա է հայր որ եցոյց զերգս եւ զքնարս։
Եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Ընդէ՞ր արարեր զայդ, ընդէ՞ր գաղտագնաց եղեր յինէն, եւ գողացար զիս՝՝, եւ վարեցեր զդստերս իմ իբրեւ զգերեալս սրոյ։
Փողովք եւ թմբկաւ եւ քնարաւ եւ երգովք զգինին ըմպեն, եւ ի գործս Տեառն ոչ հային, եւ զգործս ձեռաց նորա ոչ առնուն ի միտ։