26 Եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Ընդէ՞ր արարեր զայդ, ընդէ՞ր գաղտագնաց եղեր յինէն, եւ գողացար զիս՝՝, եւ վարեցեր զդստերս իմ իբրեւ զգերեալս սրոյ։
Կոչեաց փարաւոն զԱբրամ, եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գործեցեր զայդ ընդ իս, զի ոչ պատմեցեր եթէ կին քո է։
Վասն այնորիկ թողցէ այր զհայր իւր եւ զմայր իւր, եւ երթիցէ զհետ կնոջ իւրոյ, եւ եղիցին երկուքն ի մարմին մի։
Ասէ ցնա Աբիմելէք. Ընդ է՞ր արարեր զայդ ընդ մեզ. սակաւիկ մեւս եւս եւ մտեալ էր ուրումն յազգէ իմմէ առ կին քո, եւ ածէիր ի վերայ մեր անգիտութիւն։
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, եւ ահա Լիա էր. եւ ասէ Յակոբ ցԼաբան. Զի՞նչ գործեցեր զայս. ո՞չ վասն Ռաքելի ծառայեցի քեզ. ընդէ՞ր խաբեցեր զիս։
Եւ ասէ Տէր Աստուած ցկինն. Զի՞նչ գործեցեր զայդ։ Եւ ասէ կինն. օձն խաբեաց զիս, եւ կերայ։
Ամենայն մեծութիւն եւ փառք՝՝ զոր եհան Աստուած ի հօրէ մերմէ, մեզ եղիցի՝՝ եւ որդւոց մերոց. արդ զոր ինչ ասաց քեզ Աստուած՝ արա։
Եւ եհաս Լաբան Յակոբայ. եւ Յակոբ եհար զխորան իւր ի լերինն. եւ Լաբան կացոյց զեղբարս իւր ի լերինն Գաղաադու։
Եւ եթէ ազդ արարեալ էր ինձ,՝՝ առաքէի զքեզ ուրախութեամբ եւ արուեստականօք թմբկաց եւ քնարաց։
Բարկացաւ Յակոբ եւ կագէր ընդ Լաբանու. պատասխանի ետ Յակոբ եւ ասէ ցԼաբան. Զի՞նչ վնաս է իմ, կամ զի՞նչ յանցանք են իմ, զի պնդեցար զհետ իմ։
Եւ զամենայն մարդագերի նոցա, եւ զամենայն՝՝ զկահ եւ զկարասի նոցա, եւ զկանայս նոցա գերեցին, եւ յափշտակեցին որ ինչ էր ի քաղաքին եւ որ ինչ՝՝ ի տունս։
Եւ ասէ Աստուած. Զի՞նչ գործեցեր զայդ. գոչումն արեան եղբօր քո բողոքէ առ իս յերկրէ։
Պատասխանի ետ Պիղատոս. Միթէ եւ ես Հրեա՞յ իցեմ. ազգն քո եւ քահանայապետք մատնեցին զքեզ ինձ. զի՞նչ գործ գործեալ է քո։
Եւ ասէ Յեսու ցԱքար. Որդեակ իմ, տուր փառս այսօր Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի, եւ տուր խոստովանութիւն եւ պատմեա ինձ զինչ գործեցեր, եւ մի՛ թաքուցաներ յինէն։
Եւ ասէ Սաւուղ ցՅովնաթան. Պատմեա ինձ զի՞նչ արարեր։ Եւ պատմեաց նմա Յովնաթան եւ ասէ. Ճաշակելով ճաշակեցի ծայրիւ գաւազանին որ ի ձեռին իմում սակաւ մի մեղր, եւ ահա մեռանիմ ես։
Եւ ասէ Դաւիթ. Եւ արդ զի՞նչ արարի. ո՞չ ապաքէն բանք իցեն։
եւ գերեաց զկանայս եւ զամենայն ինչ՝՝ որ ի նմա ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ. եւ ոչ սպանին զայր եւ զկին՝՝, այլ գերեցին եւ գնացին զճանապարհ իւրեանց։