Պատասխանի ետ Լաբան եւ ասէ ցՅակոբ. Դստերքդ՝ դստերք իմ են, եւ ուստերքդ՝ ուստերք իմ են, եւ խաշինքդ՝ խաշինք իմ են. եւ ամենայն ինչ զոր դու տեսանես՝ իմ է եւ դստերացդ իմոց. եւ արդ զի՞նչ արարից դոցա այսօր, կամ որդւոց դոցա զոր ես ծնայ՝՝։
Եւ՝՝ լայնեցին դժոխք զանձինս իւրեանց, եւ բացին զբերանս իւրեանց՝՝ զի մի՛ դադարեսցեն. եւ իջցեն փառաւորք եւ մեծամեծք եւ մեծատունք եւ ժանտագործք նոցա՝՝, եւ զուարճացեալն ի նմա։
Զի էաք երբեմն եւ մեք անմիտք, անհաւանք, մոլորեալք, ծառայէաք ցանկութեանց եւ պէսպէս անառակութեանց. չարութեամբ եւ նախանձու շրջէաք, ատեցեալք՝ եւ զմիմեանս ատէաք։