20 Եւ ծառայեաց Յակոբ վասն Ռաքելայ ամս եւթն. եւ էին յաչս նորա իբրեւ աւուրք սակաւք, քանզի սիրէր զնա։
Եւ եմուտ Իսահակ ի տուն Սառայի մօր իւրոյ, եւ առ զՌեբեկա եւ եղեւ նորա կին. եւ սիրեաց զնա, եւ մխիթարեցաւ Իսահակ վասն Սառայի մօր իւրոյ։
Եւ ասէ ցնա Լաբան. Լաւ իցէ՝ քեզ տալ զնա քան տալ զնա առն օտարի. բնակեա դու ընդ իս։
Արդ կատարեա եւթն եւս ամ ընդ նորա՝՝, եւ տաց քեզ եւ զնա փոխանակ վաստակոցն զոր վաստակեսցես ինձ զեւթն ամ եւս այլ։
Եւ եմուտ առ Ռաքէլ, եւ սիրեաց զՌաքէլ քան զԼիա. եւ ծառայեաց նմա այլ եւս եւթն ամ։
Եւ տուր զկանայս եւ զմանկունս իմ, վասն որոց ծառայեցի քեզ, զի գնացից. զի դու ինքնին իսկ գիտես զծառայութիւնն զոր ծառայեցի քեզ։
Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զօտարոտիս համարեալ եմք նմա. զի վաճառեաց զմեզ եւ եկեր ուտելով զարծաթ մեր։
Եւ ոչ յամեաց պատանին առնել զբանն, զի յոյժ հարեալ էր ի դստերն Յակոբայ. եւ նա էր պատուականագոյն քան զամենեսեան որ ի տան հօր նորա էին։
Եւ գնաց Յակոբ ի դաշտն Ասորւոց եւ ծառայեաց Իսրայէլ վասն կնոջ, եւ ի ձեռն կնոջ զգուշացաւ՝՝։
Եւ ի ձեռն մարգարէին եհան Տէր զԻսրայէլ յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ մարգարէիւ պահեցաւ։
ամենայնի տեւէ, ամենայնի հաւատայ, ամենեւին յուսայ, ամենայնի համբերէ։
զի սէրն Քրիստոսի ստիպէ զմեզ. քննել զայս, զի եթէ մին փոխանակ ամենեցուն մեռաւ, ապա ուրեմն ամենեքեան մեռեալ էին.
եւ գնացէք սիրով, որպէս եւ Քրիստոս սիրեաց զմեզ, եւ մատնեաց զանձն իւր վասն մեր պատարագ եւ զենումն Աստուծոյ ի հոտ անուշից։
Եւ խօսեցան ծառայքն Սաւուղայ յականջս Դաւթի ըստ ամենայն բանիցս այսոցիկ. եւ ասէ Դաւիթ. Թեթե՞ւ իցէ յաչս ձեր փեսայանալ արքայի. եւ ես այր մի տառապեալ եմ, եւ ոչ փառաւոր։