Եւ որդւոց հարճիցն իւրոց որ էին Աբրահամու՝ ետ Աբրահամ պարգեւս, եւ արձակեաց զնոսա յԻսահակայ որդւոյ իւրոյ, մինչդեռ ինքն կենդանի էր, ընդ արեւելս՝ յերկիրն արեւելից։
Եւ եղեւ Հոգի Աստուծոյ ի վերայ նորա եւ՝՝ ամբարձեալ զառակս իւր ասէ. Ի Միջագետաց կոչեաց զիս Բաղակ արքայ Մովաբացւոց, ի լերանցն արեւելից, եւ ասէ. Եկ նզովեա դու ինձ զՅակոբ, եւ եկ անէծ ինձ զԻսրայէլ։
Եւ Մադիամ եւ Ամաղէկ եւ ամենայն որդիքն արեւելեայց բանակեալ էին ի ծործորսն իբրեւ զմարախ բազմութեամբ. եւ ուղտուց նոցա ոչ գոյր թիւ, այլ էին իբրեւ զաւազ առ եզերբ ծովու բազմութեամբ։
Եւ Զեբէի եւ Սաղմանա էին ի Կարկար, եւ բանակ նոցա ընդ նոսա, իբրեւ հնգետասան հազար այր ընդ ամենայն՝ որ մնացեալ էին յամենայն բանակէ որդւոցն արեւելից. եւ անկեալք էին հարեւր եւ քսան հազար արանց սուսերամերկաց։