8 Եւ ետես Եսաւ եթէ չար թուին դստերք Քանանացւոցն առաջի Իսահակայ հօր իւրոյ,
եւ երդմնեցուցից զքեզ ի Տէր, յԱստուած երկնից եւ յԱստուած երկրի, զի մի՛ առցես կին որդւոյ իմում Իսահակայ ի դստերաց Քանանացւոց յորոց միջի ես բնակեմ։
Եւ ասէ Ռեբեկա ցԻսահակ. Ձանձրացեալ է անձն իմ ի դստերաց որդւոց Քետայ. եթէ առնուցու Յակոբ կին ի դստերաց անտի Քետայ, ի դստերաց երկրիս այսորիկ, եւ ընդէ՞ր իցէ ինձ կեալ։
Կոչեաց առ ինքն Իսահակ զՅակոբ, օրհնեաց զնա եւ պատուիրեաց նմա եւ ասէ. Մի՛ առնուցուս կին ի դստերաց աստի Քանանացւոց։
Եւ ունկնդիր եղեւ Յակոբ հօր եւ մօր իւրում, եւ գնաց ի Միջագետս Ասորւոց։
Եւ չար թուեցաւ բանն յաչս Սամուելի, զի ասացին թէ՝ Տուր մեզ թագաւոր դատել զմեզ. եւ յաղօթս եկաց Սամուէլ առ Տէր։