6 Եւ իբրեւ ետես Եսաւ եթէ օրհնեաց Իսահակ զՅակոբ, եւ գնաց ի Միջագետս Ասորւոց առնուլ իւր անտի կին, եւ յօրհնելն զնա պատուիրեաց եւ ասէ. Մի՛ առնուցուս կին ի դստերաց աստի Քանանացւոց։
Եւ զարմացաւ Իսահակ զարմացումն՝՝ մեծ յոյժ, եւ ասէ. Իսկ այն ո՞վ էր որ որսացաւ ինձ որս, եւ եբեր մատոյց, եւ կերայ յամենայնէ մինչչեւ քո եկեալ էր, եւ օրհնեցի զնա, եւ եղիցի օրհնեալ։