Եւ ասէ Ռեբեկա ցԻսահակ. Ձանձրացեալ է անձն իմ ի դստերաց որդւոց Քետայ. եթէ առնուցու Յակոբ կին ի դստերաց անտի Քետայ, ի դստերաց երկրիս այսորիկ, եւ ընդէ՞ր իցէ ինձ կեալ։
Եւ իբրեւ ետես Եսաւ եթէ օրհնեաց Իսահակ զՅակոբ, եւ գնաց ի Միջագետս Ասորւոց առնուլ իւր անտի կին, եւ յօրհնելն զնա պատուիրեաց եւ ասէ. Մի՛ առնուցուս կին ի դստերաց աստի Քանանացւոց։
Ամենեքեան սոքա որդիք Յակոբայ՝ ազգք՝՝ երկոտասան. եւ այս է զոր խօսեցաւ ընդ նոսա հայրն իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա. իւրաքանչիւր ըստ օրհնութեան իւրում օրհնեաց զնոսա։
առէք կանայս եւ եղիցին ուստերք եւ դստերք, եւ առէք կանայս ուստերաց ձերոց եւ զդստերս ձեր տուք արանց, եւ ծնցին ուստերս եւ դստերս, եւ բազմասջիք այդր եւ մի՛ նուազեսջիք։
Եւ կիսոյ ցեղին Մանասէի ետ Մովսէս ի Բասանաստան, եւ կիսոյն ետ Յեսու ընդ եղբարս նոցա առ ծովեզերբն՝՝։ Եւ յորժամ արձակեաց զնոսա Յեսու ի տունս իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա.