Եւ եկն ել որդին անդրանիկ շառագոյն ամենեւին՝ իբրեւ զմորթ թաւ, եւ անուանեաց զանուն զորա Եսաւ. եւ ապա ել եղբայր նորա, եւ ձեռն նորա ունէր զգարշապարէ Եսաւայ. եւ կոչեաց զանուն նորա Յակոբ։
Եւ ասէ ցնա. Եւ ես մարգարէ եմ իբրեւ զքեզ. եւ հրեշտակ Տեառն խօսեցաւ ընդ իս եւ ասէ. Դարձո զնա առ քեզ ի տուն քո, եւ կերիցէ հաց եւ արբցէ ջուր։ Եւ ստեաց նմա։
Եւ ասէ Յերոբովամ ցկին իւր. Արի եւ այլակերպեաց, եւ մի՛ գիտասցեն թէ դու կին Յերոբովամայ իցես, եւ երթիցես ի Սելով. ահա անդ է Աքիա մարգարէ. նա խօսեցաւ վասն իմ թագաւորել ի վերայ ժողովրդեանս այսորիկ.
զի ասացէք. Եդաք ուխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշինս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստութեամբ ծածկեցաք։