18 Եւ տարաւ հօր իւրում եւ ասէ. Հայր իմ։ Եւ նա ասէ. Աւասիկ եմ։ Եւ ասէ. Ո՞վ ես դու, որդեակ։
Եւ ետ զխորտիկն եւ զհացն զոր արար ի ձեռս Յակոբայ որդւոյ իւրոյ։
Եւ ասէ Յակոբ ցհայրն. Ես եմ Եսաւ անդրանիկն քո. արարի որպէս եւ խօսեցար ընդ իս. արի նիստ եւ կեր յորսոյ իմմէ, զի օրհնեսցէ զիս անձն քո։
Եւ ասէ ցնա Իսահակ հայր իւր. Ո՞վ ես դու։ Եւ նա ասէ. Ես եմ որդին քո անդրանիկ Եսաւ։
Եւ ասէ Իսրայէլ ցՅովսէփ. Ո՞չ աւանիկ եղբարք քո արածեն զխաշինսն ի Սիւքեմ. եկ առաքեցից զքեզ առ նոսա։ Եւ ասէ ցնա. Ահաւասիկ ես։
Յայնժամ կարդասցես, եւ Աստուած լուիցէ քեզ. եւ մինչդեռ խօսիցիս, ասասցէ թէ՝ Ահաւասիկ հասեալ կամ, եւ եթէ մերժեսցես դու ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնարձակութիւն եւ զբանս տրտնջման՝՝,