11 Եւ պատուիրեաց Աբիմելէք ամենայն ժողովրդեան իւրում եւ ասէ. Ամենայն որ հարկանիցի ընդ այրդ ընդ այդ կամ ընդ կին դորա, մահու պարտական լիցի։
Եւ ասէ ցնա Աստուած ի տեսլեանն. Ես գիտացի զի սրբութեամբ սրտի արարեր դու զայդ, եւ խնայեցի ես ի քեզ՝ չմեղանչել քեզ յիս. վասն այնորիկ ոչ ետու թոյլ քեզ մերձենալ ի դա։
Եւ սերմանեաց սերմն Իսահակ յերկրին յայնմիկ, եւ եգիտ ի տարւոջն յայնմիկ հարիւրաւոր զգարին։ Եւ օրհնեաց զնա Տէր։
Ետ նոցա զխնդրուածս նոցա, եւ առաքեաց լիութիւն յանձինս նոցա։
Նոյնպէս եւ որ մտանէ առ առնակին՝ առանց պատժի ոչ լիցի, եւ՝՝ ոչ արդարասցի ամենայն որ մերձենայ առ նա։
Զի այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Զփառաց զկնի արձակեաց զիս յազգսն՝ որ կողոպտեցին զձեզ. զի որ մերձենայ ի ձեզ՝ որպէս որ ընդհարկանիցի ընդ բիբ ական իւրոյ՝՝։