Եւ նա ասէ. Յիրաւի կոչեցաւ անուն նորա Յակոբ, զի այս երկիցս խաբեաց զիս. առ զանդրանկութիւնսն իմ, եւ արդ առ զօրհնութիւնս իմ։ Եւ ասէ Եսաւ ցհայր իւր. Եւ ոչ մի՞ ինչ օրհնութիւն թողեր ինձ, հայր։
Ըստ ամենայն վնասակար բանի՝՝, յարջառոյ եւ յիշոյ եւ յոչխարէ եւ ի հանդերձէ, եւ յամենայն կորստենէ որում վնասակար առնիցեն, որ զինչ իցէ՝՝ առաջի Աստուծոյ եկեսցէ դատաստան երկոցուն, եւ որ ոք ի նոցանէ ըմբռնեսցի ի ձեռն Աստուծոյ՝՝, կրկին տուժեսցի ընկերի իւրում։