Եւ նա ասէ. Յիրաւի կոչեցաւ անուն նորա Յակոբ, զի այս երկիցս խաբեաց զիս. առ զանդրանկութիւնսն իմ, եւ արդ առ զօրհնութիւնս իմ։ Եւ ասէ Եսաւ ցհայր իւր. Եւ ոչ մի՞ ինչ օրհնութիւն թողեր ինձ, հայր։
Եւ Որդիք Ռուբենի՝ անդրանկանն Իսրայելի, վասն զի նա էր անդրանիկ. եւ յելանելն նորա յանկողինս հօր իւրոյ՝ ետ զօրհնութիւն նորա որդւոյ իւրում Յովսեփայ՝ որդւոյ Իսրայելի. եւ ոչ համարեցաւ յազգ յանդրանկութեանն իւրում.