23 Եւ ասէ ցնա Տէր. Երկու ազգ են յարգանդի քում, եւ երկու ժողովուրդք յորովայնէ քումմէ զատցին. եւ ժողովուրդ զժողովրդեամբ ելեւել առնիցէ, եւ երէցն կրտսերոյն ծառայեսցէ։
Եւ ծառայեսցեն քեզ ազգք, եւ երկիր պագցեն քեզ իշխանք. եւ եղիցես տէր եղբօր քում, եւ երկիր պագցեն քեզ որդիք հօր քո. որ անիծանիցէ զքեզ՝ անիծեալ լիցի, եւ որ օրհնեսցէ զքեզ՝ օրհնեալ։
Եւ զարմացաւ Իսահակ զարմացումն՝՝ մեծ յոյժ, եւ ասէ. Իսկ այն ո՞վ էր որ որսացաւ ինձ որս, եւ եբեր մատոյց, եւ կերայ յամենայնէ մինչչեւ քո եկեալ էր, եւ օրհնեցի զնա, եւ եղիցի օրհնեալ։
Եւ ոչ կամեցաւ հայրն նորա, այլ ասէ. Գիտեմ որդեակ, գիտեմ. եւ դա եղիցի ի ժողովուրդ, եւ դա բարձրասցի. այլ եղբայրս դորա կրտսեր՝ եղիցի մեծ քան զդա, եւ զաւակ սորա եղիցի ի բազմութիւն ազգաց։
Եւ ժողովրդեանդ պատուէր տուր եւ ասասցես. Դուք աւադիկ անցանէք առ սահմանօք եղբարց ձերոց՝ որդւոց Եսաւայ, որ բնակեալ են ի Սէիր. եւ երկնչիցին ի ձէնջ, եւ զգուշանայցէք յոյժ.
Եւ անցաք առ եղբարբք մերովք որդւովքն Եսաւայ բնակելովքն ի Սէիր, առ ճանապարհաւն Արաբացւոց յԵդովմայ՝՝, եւ ի Գասիոնգաբերայ. եւ դարձեալ անցաք ընդ ճանապարհ անապատին Մովաբու։